αναπήδηση — η ανατίναγμα, ορμητική ανάβλυση: Η αναπήδηση του νερού της πηγής έφτανε το μέτρο … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αναπήδηση — η (Α ἀναπήδησις) 1. πήδημα προς τα επάνω, εκτίναξη, πέταγμα 2. αιφνίδιο σκίρτημα (κυρίως από έκπληξη ή φόβο) νεοελλ. 1. (για υγρά) ξεπήδημα, ανάβλυση 2. μετατόπιση πράγματος μετά από έκρηξη … Dictionary of Greek
έφαλση — η (Α έφαλσις) αναπήδηση πάνω σε κάτι, εφόρμηση νεοελλ. 1. (γυμναστ.) το πήδημα πάνω στο εφαλτήριο 2. (ιππευτ.) η αναπήδηση πάνω στο άλογο. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἅλσις (< ἅλλομαι «πηδώ»] … Dictionary of Greek
κατάδυση — Άθλημα, το οποίο συνίσταται στη γρήγορη και σύμφωνα με ορισμένους κανόνες βουτιά στο νερό από καθορισμένο ύψος. Οι διεθνείς και ολυμπιακοί κανονισμοί προβλέπουν βουτιά από ελαστικό βατήρα (τραμπλέν), που βρίσκεται 3 μ. πάνω από το νερό, και από… … Dictionary of Greek
ανάβλυση — η (Α ἀνάβλυσις) [ἀναβλύζω] (για υγρά) αναπήδηση, εξακόντιση, ανάβρυση … Dictionary of Greek
ανάπαλση — η (Α ἀνάπαλσις) [ἀναπάλλω] εκσφενδόνιση, εκτίναξη, αναπήδηση νεοελλ. (για θάλασσες, ποταμούς κ.λπ.) ανακύμανση, τρικυμία … Dictionary of Greek
ανακυβίστηση — η αναπήδηση από μία στάση εξαρτήσεως από δίζυγο, που φέρνει τον γυμναζόμενο σε όρθια στήριξη επάνω σ αυτό. [ΕΤΥΜΟΛ. < ανα * + κυβίστηση] … Dictionary of Greek
αναπηδώ — ( άω) (Α ἀναπηδῶ και ποιητ. ἀμπηδῶ) 1. πηδώ προς τα επάνω 2. τινάζομαι προς τα επάνω από έκπληξη ή φόβο, ανασκιρτώ, πετιέμαι 3. (για υγρά) αναβλύζω, εξακοντίζομαι μσν. (για φήμη) ακούγομαι έξαφνα αρχ. πηδώ προς τα πίσω. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀνα * + πηδῶ … Dictionary of Greek
ανατίναγμα — το τίναγμα προς τα επάνω, αναπήδηση, ανασκίρτηση … Dictionary of Greek
διαπήδηση — η (Α διαπήδησις, εως) [διαπηδώ] αναπήδηση αρχ. κυκλοφορία τού αίματος μέσω τών ιστών … Dictionary of Greek
